Rozaje Günlüğü - III

Rozaje daki 2. sabahımıza gene bizim börekçide böreklerimizi yiyerek başladık. Ondan sonra İndira ya davetliyiz sabah kahvesine... İndira ya Samira da gelmiş bizi görmeye onu da görmeyeli 20 sene olmuş bir önceki görüşmemizde ben çocuk o ise 20 yaşlarında genç bir kız olduğu için bu kadar benzediğimizi kimse farketmemişti. Ama şu anda aynaya bakıyor gibiyim. İnsan annesinin amcasının torununa bu kadar benzeyebilir mi ? Sanki İndira nın değilde benim ablammış gibi. Daha sonra Vitomirica da Raza bana bi fotograf gösterdi. Bende Allah Allah bu resmi ne zaman çektirdik de buraya yolladık diye düşünürken baktım ki fotografdaki ben değilim Samira.

İndira nın evi çok güzel ve şirin. Burdaki tüm evlerin dağ ve orman manzaralı olduğunu söylemiş miydim? Ne kadar büyük bir nimet olduğunun farkındalar mıdır acaba? Tüm yolculuk sırasında en hoşuma giden şeylerden biri de şehirlerin nerede başlayıp nerede bittiğini görebilmek oldu. Biz İstanbul un en merkezi yerinde oturmuyoruz ama bizim evden 100 km hangi yöne gidersek gidelim en küçük bir boşluğa rastlamamız mümkün değil. Bu kalabalık ve yoğunluk bazen çok yoruyor beni.

3. günümüz ile ilgili detaylar diğer postlarda. İlerleyelim lütfen...